The corporation dokumentala,soziedade anonimo edo enpresen inguruan aritzen den produkzio kanadiarra da. Soziedade anonimo hauen funtzionamendua azaltzen du, inolako mozorrorik gabe, enpresa hauen egia latza azalduz.
Enpresek beraien helburuak lortzeko, beren nahietara iristeko edozer egiteko prest daudela adierazten dute, edozein baliabide erabilita. Eta film honetan, baliabide guzti horiek azaltzen zaizkigu, enpresek egiten dituzten trikimailu guztiak laburbiltzen zaizkigu eta gaian adituak diren pertsonek iritzia ematen digute. Enpresariak ere ageri dira gaiaren inguruan duten iritzia adieraiz eta modu batean beraiek ibilitako joku zikinak jendearen aurrean aitortuz.
Oso interesgarria iruditu zait dokumentala, eta guztiz harrigarria.Ez diot esateagatik, benetan diot, gizaki guztiok ikusi beharko genukeen film bat dela, batez ere gure gizartekook. Ohartzeko, munduari egiten diogun kaltea noraino iristen den, jakiteko nola galtzen dugun askotan gizatasuna soilik gure nahiak lortzeko. Denok kexatzen gara beti, enpresen funtzionamenduaz baina gero egitan ez dakigu hauek nola funtzionatzen duten, nola jokatzen duten eta film honen bidez gertatzen den zati handi batetaz ohartzen zara.
Guztiok dakigu enpresetan horrelako trikimailuak existitzen direla, baina izugarria da gai horren inguruan inolako estalkirik gabe dena azaltzea.Baina apur bat arraroa iruditu zait, enpresa buru asko dokumental honetan parte hartzera eskeintzea.Sinestezina iruditu zait adibidez, Wall Streeteko brokerrrak 11-San sentitu zuena adierazteko gai izatea,hau da,gehiago arduratzea urrearen prezioaz eta haren igoerarekin poztutzea. Ez dit harritzen sentimentuak berak, egunero sentitzen baitugu gizaki guztiok horrelakoak, Irakeko gerraren aurrean adibidez.Kezkatzen gaituena ez baita jendea hiltzea baizik eta guri horrelakoren bat egitea, amenazatua sentitzea. Arraroa iruditzen zaidana da sentimendu horiek onartzeko gai izatea.
Dokumental hau ikusi eta gero, jende gehienak pentsatuko du munduak ezin duela horrela jarraitu, honen aurrean zerbait egin behar dela, borrokatu egin behar dela. Baina hitzak erabiltzea beti da erraza,salaketak egitea beti da erraza, zaila dena da eginbehar horiek betetzea. Eta gure kasuan, zorionez, gu ez garenez kaltetuak baizik eta kaltetzaileak, edukiko dugun arazo bakarra agian gauean lo faltarena izango da. Lo falta, gaizki sentitzen garelako mundua horrela izateaz, baina hurrengo egunean berriz desagertuko dira kezka denak, gu ez baigaude heriotzaren atarian, heriotz horiek agintzeaz arduratzen baizik. Eta bai, egia da dokumentala ikusi eta gero gaizki sentituko garela apur batean, bainaa c'est la vie!ezta?
